horoscope-12-signs-zodiac-newsfeast

Ζώδια – Διαβάστε τι λένε τα ζώδια σήμερα για σας! Αναλυτικές προβλέψεις!

Καθημερινή ανανέωση και έγκυρη ενημέρωση για το ζώδιό σας!

horoscope-12-signs-zodiac-newsfeast

Διαβάστε τι λένε τα 12 ζώδια (Κριός, Ταύρος, Δίδυμοι, Καρκίνος, Λέων, Παρθένος, Ζυγός, Σκορπιός, Τοξότης, Αιγόκερως, Υδροχόος, Ιχθείς) για σας και με πιο τρόπο θα επηρεαστούν οι σημερινές σας δραστηριότητες (αισθηματικά, οικονομικά, υγεία, επαγγελματικά / καριέρα). Διαβάστε το ζώδιό σας αναλυτικά και δείτε πόσο τυχεροί είσαστε σήμερα σύμφωνα με την αστρολογία!

Πόσο τυχεροί είστε σήμερα:

Για να δείτε το δικό σας ζώδιο αρκεί να κάνετε τη ροδέλα του ποντικιού μπρος-πίσω ή να πατήσετε τα βελάκια και να διαβάσετε το δικό σας ζώδιο!

Δείτε πόσο τυχεροί είσαστε σήμερα σύμφωνα με το ζώδιό σας!

Αστρολογικές προβλέψεις για όλα τα ζώδια. Κριός, Ταύρος, Δίδυμοι, Καρκίνος, Λέων, Παρθένος, Ζυγός, Σκορπιός, Τοξότης, Αιγόκερως, Υδροχόος, Ιχθείς.
Αναλυτικά τα ζώδια (αστρολογία)

Για τους μελετητές της αστρολογίας τα ζώδια είναι 12 «ενεργειακά τμήματα» (ίσα μεταξύ τους) στα οποία χωρίζεται ο Ζωδιακός Κύκλος, και τα οποία υποτίθεται κατά κάποιο παραεπιστημονικά εξηγούμενο ή «ανεξήγητο» τρόπο επηρεάζουν τα ανθρώπινα φαινόμενα ή συμβάντα ή δραστηριότητες.

Το πρώτο ζώδιο είναι ο Κριός (οι 0 μοίρες αυτού του ζωδίου συμπίπτουν με το σημείο γ). Η σειρά των 12 ζωδίων είναι η εξής:

  • Κριός
  • Ταύρος
  • Δίδυμοι
  • Καρκίνος
  • Λέων
  • Παρθένος
  • Ζυγός
  • Σκορπιός
  • Τοξότης
  • Αιγόκερως
  • Υδροχόος
  • Ιχθείς

Στην ετήσια φαινομενική του κίνηση γύρω από τη Γη, ο Ήλιος περνάει διαδοχικά και από τα δώδεκα ζώδια και χρειάζεται περίπου ένα μήνα για να διανύσει κάθε ένα από αυτά.

Ανάλογα με το ζώδιο στο οποίο βρισκόταν ο Ήλιος τη στιγμή της γέννησης ενός ατόμου οι μελετητές της αστρολογίας κατατάσσουν το άτομο σε ένα ζώδιο.

Για παράδειγμα αν κάποιος γεννήθηκε αρχές Οκτώβρη, που ο Ήλιος βρίσκεται στο ζώδιο του Ζυγού, τότε “είναι” Ζυγός.

Συχνά γίνεται μία σύγχυση ανάμεσα στα ζώδια και στους «ζωδιακούς αστερισμούς». Στην πραγματικότητα πρόκειται για δύο τελείως διαφορετικά πράγματα. Τα ζώδια τα τους αστρολόγους είναι άυλα και αόρατα, 12 «ενεργειακές πύλες» που περιβάλλουν τη Γη. Οι ζωδιακοί αστερισμοί είναι υλικοί και εμφανείς στον ουρανό (οι αστερισμοί του Κριού, του Ταύρου κ.λ.π. που μπορούμε την κατάλληλη εποχή να δούμε με τα μάτια μας στον νυκτερινό ουρανό). Την εποχή που γεννιόταν η Ωροσκοπιακή Αστρολογία (περίπου πριν 2.000 χρόνια) τα ζώδια συνέπιπταν με τους ζωδιακούς αστερισμούς (πίσω από το ζώδιο του Κριού φαινόταν τότε στον ουρανό ο αστερισμός του Κριού, πίσω από το ζώδιο του Ταύρου ο αστερισμός του Ταύρου κ.ο.κ.). Εξαιτίας όμως της μετάπτωσης των Ισημεριών ολόκληρος ο Ζωδιακός Κύκλος μετακινήθηκε και πίσω από το ζώδιο του Κριού σήμερα έχει αρχίσει να μπαίνει ο ζωδιακός αστερισμός του Υδροχόου.

Επιστημονική ανάλυση και κριτική

Η επιστημονική κοινότητα, στη συντριπτική της πλειοψηφία, θεωρεί την αστρολογία σαν ένα σώμα ιδεών και πεποιθήσεων που στερείται επιστημονικής θεμελίωσης. Συγκεκριμένα, ο ισχυρισμός που διατυπώνεται από μια μερίδα αστρολόγων, ότι οι θέσεις των ουρανίων σωμάτων σχετίζονται συστηματικά με, ή καθορίζουν τα συμβάντα στον πλανήτη μας, θεωρείται ότι είναι αβάσιμος και αποτυγχάνει στη δοκιμασία της επιστημονικής μεθόδου. Σύμφωνα με την αντίληψη αυτή, η αστρολογία, αντιμετωπίζεται ως ψευδεπιστήμη.

Πολλοί επιστήμονες, κυρίως αστρονόμοι, έχουν διατυπώσει συγκεκριμένες αντιρρήσεις ως προς τα αστρονομικά θεμέλια της αστρολογίας, αμφισβητώντας τα με βάση τη σύγχρονη επιστημονική γνώση της Ουράνιας Μηχανικής και της αστροφυσικής. Σε γενικές γραμμές, δύο είναι οι βασικές κατηγορίες στις οποίες εμπίπτουν οι αντιρρήσεις αυτές:

Το «κοσμοείδωλο» της αστρολογίας βρίσκεται σε αντίφαση με αυτό της σύγχρονης αστρονομίας (για παράδειγμα, ως προς τις κινήσεις των ουρανίων σωμάτων)· η τελευταία θεωρείται ως επιστημονικά ανώτερη λόγω παρατηρησιακής και πειραματικής επαλήθευσης μέσω της επιστημονικής μεθόδου. Σύμφωνα με το επιχείρημα αυτό, η σύγχρονη αστρονομική μελέτη ανέτρεψε παραδοχές που κρίνονται αποφασιστικές για την αστρολογία. Για παράδειγμα:

Η αστρολογία αναπτύχθηκε ουσιαστικά με βάση το γεωκεντρικό μοντέλο, σύμφωνα με το οποίο η Γη καταλαμβάνει το κέντρο του σύμπαντος, το οποίο είναι επίσης και κέντρο της περιστροφής όλων των ουρανίων σωμάτων. Επομένως, θεωρείται ότι βρίσκεται σε εξέχουσα θέση από φυσική, μεταφυσική και θρησκευτική άποψη. Ωστόσο, από την εποχή της επιστημονικής επανάστασης και χάρη στις εργασίες αστρονόμων όπως ο Κοπέρνικος, ο Γαλιλαίος και ο Κέπλερ, το γεωκεντρικό μοντέλο υποχώρησε και τελικά αντικαταστάθηκε αρχικά από το ηλιοκεντρικό μοντέλο του Κοπέρνικου (στο οποίο ο Ήλιος καταλαμβάνει το κέντρο του Σύμπαντος και η Γη είναι ένας απλός πλανήτης) και στη συνέχεια από τα πιο σύγχρονα κοσμολογικά μοντέλα, στα οποία η Γη είναι ένας εντελώς κοινός πλανήτης, περιφερόμενος γύρω από ένα συνηθισμένο άστρο ενός, μεταξύ πολλών, γαλαξία. Στα σύγχρονα αυτά μοντέλα, η Γη είναι ένα κινούμενο σημείο που δεν κατέχει καμιά ιδιαίτερη θέση, ενώ δεν φαίνεται γενικότερα να υπάρχει κάποιο «κεντρικό» σημείο (όλα τα σημεία είναι σε μεγάλη κλίμακα ισοδύναμα). Δεν είναι σαφές, με βάση αυτή την εικόνα, γιατί ο ουράνιος θόλος, όπως φαίνεται από τη Γη, πρέπει να έχει οποιαδήποτε κοσμική σημασία. Οι αστρολόγοι απαντούν ότι τα ζώδια δεν έχουν σχέση με τους αστερισμούς, αλλά με τις εποχές της Γης, πράγμα που επίσης δε λαμβάνεται σοβαρά υπόψιν της επιστημονικής κοινότητας.

Με παρόμοιο τρόπο, οι διατάξεις που σχηματίζουν οι αστερισμοί, όπως φαίνονται από τη Γη, είναι προβολές φωτεινών σημείων που αντιστοιχούν σε διαφορετικά άστρα, το σχήμα των οποίων εξαρτάται από την ειδική θέση (γωνία και απόσταση) που έχουν τα μεμονωμένα άστρα του αστερισμού σε σχέση με τη Γη. Επιπλέον, τα διάφορα άστρα ενός αστερισμού μπορεί να απέχουν μεταξύ τους αρκετά έτη φωτός, και απλώς προβάλλονται στην ίδια περιοχή του ουράνιου θόλου. Μάλιστα, επειδή τα άστρα μετακινούνται με την πάροδο του χρόνου και το φως κινείται με πεπερασμένη ταχύτητα, τα διάφορα άστρα του αστερισμού προβάλλονται στη θέση που κατείχαν στο παρελθόν. Όλα αυτά σημαίνουν ότι ένας «αστερισμός» δεν είναι μια καθορισμένη, ενιαία οντότητα, όπως ένας πλανήτης ή ένα άστρο, αλλά μια οπτική κατασκευή που υπάρχει μόνο για αυτόν που παρατηρεί τον ουρανό από ένα συγκεκριμένο (όχι ιδιαίτερο) σημείο. Υπάρχουν μελετητές που πιθανολογούν ότι η εικόνα κάθε μαντικής τέχνης, κι όχι μόνο της αστρολογίας, έχει ψυχολογική σημασία, ανάλογη με αυτή που αναφέρεται στην ψυχολογία Gestalt.

Με βάση όλα τα παραπάνω, η αρχαία αστρολογική αντίληψη ότι «στους ουρανούς» υπάρχει μια μόνιμη «αρμονία και τάξη» που ποτέ δεν ανατρέπεται, χάνει τη βάση της και δεν φαίνεται εφικτό να διατυπωθούν κανόνες αστρολογικής πρόβλεψης που να ισχύουν για μια τέτοια «ρευστή» αστρονομική εικόνα. Η σύγχρονη αστρολογία βέβαια αποδέχεται και εξετάζει πλέον τις κινήσεις των αστερισμών και χρησιμοποιεί για παράδειγμα τις τρέχουσες θέσεις των απλανών αστέρων, τις οποίες όμως διακρίνει από τα ζώδια.

Πέρα από τις κινήσεις των άστρων, ο ίδιος ο άξονας της Γης εκτελεί μια μεταπτωτική κίνηση με περίοδο της τάξης των μερικών χιλιάδων ετών, γεγονός που είχε γίνει αντιληπτό ήδη από τους αρχαίους αστρονόμους.

Η κίνηση αυτή έχει ως αποτέλεσμα τη μετάπτωση των εποχών, και μαζί με αυτήν τη μετακίνηση των αστερισμών που προβάλλονται στην εκλειπτική (φαινόμενη ετήσια κίνηση του Ήλιου) κάθε εποχή. Στη δυτική αστρολογική παράδοση, οι αστερισμοί επί της εκλειπτικής έχουν ομαδοποιηθεί σε δώδεκα «ζώδια» (ζωδιακός κύκλος), στα οποία «ανήκουν» όσοι γεννιούνται στα αντίστοιχα χρονικά διαστήματα. Παρότι η μετάπτωση των ισημεριών έχει επηρεάσει σημαντικά την αστρολογία ανά τους αιώνες (γίνεται λόγος π.χ. για «Εποχή των Ιχθυών» ή «Εποχή του Υδροχόου», ανάλογα με το ποιο ζώδιο προβάλλεται στην εκλειπτική κατά την εαρινή ισημερία), οι σύγχρονοι αστρολόγοι που συντάσσουν ωροσκόπια εξακολουθούν να αντιστοιχούν τα ίδια ζώδια στις ίδιες ημερομηνίες όπως και στην αρχαιότητα, εγείροντας έτσι ένα ζήτημα αυτοσυνέπειας. Οι αστρολόγοι θεωρούν ότι τα ζώδια δεν έχουν σχέση με τους αστερισμούς, αλλά με τις εποχές της Γης, πράγμα που δε φαίνεται να λαμβάνεται σοβαρά υπόψιν της επιστημονικής κοινότητας.

Κατά την αρχαιότητα, ήταν γνωστοί έξι «πλανήτες» του Ηλιακού συστήματος (εξαιρώντας τη Γη και συμπεριλαμβάνοντας έναν δορυφόρο, τη Σελήνη). Με βάση τη σημερινή κατάταξη, γνωρίζουμε την ύπαρξη 8 πλανητών (μαζί με τη Γη), 2 νάνων-πλανητών, αρκετών πλανητοειδών ανάμεσα στις τροχιές του Άρη και του Δία, δεκάδων πλανητικών δορυφόρων και πολλών μικρότερων σωμάτων, όπως κομήτες και μετέωρα, που εισέρχονται φαινομενικά ακανόνιστα στην περιοχή του Ηλιακού συστήματος. Δεν είναι σαφές γιατί τα άγνωστα στην αρχαιότητα ουράνια σώματα, ή αυτά που είναι άγνωστα και σε μας, παίζουν μικρότερο ρόλο στη διατύπωση των αστρολογικών προβλέψεων από εκείνα που ήταν γνωστά και θεωρούνταν σημαντικά. Η σύγχρονη αστρολογία πλέον αναγνωρίζει ως «πλανήτες» της και τους πλανήτες έξω από τον Κρόνο, ενώ ενσωματώνει σταδιακά και κάποιους από τους αστεροειδείς. Ωστόσο έχει δικούς της κανόνες αποτίμησης της επίδρασης των ουρανίων σωμάτων, οι οποίοι απαιτούν χρόνο επιβεβαίωσης. Οι κανόνες αυτοί ωστόσο δείχνει να είναι αρκετά εμπειρικοί και όχι επαρκώς τεκμηριωμένοι.

Υποθέτοντας ότι τα ουράνια σώματα ασκούν κάποιου είδους άμεση «επίδραση» στα ανθρώπινα όντα (ή στον πλανήτη μας γενικότερα), μπορεί κανείς να δείξει ότι καμία από τις κοινά παραδεκτές «θεμελιώδεις αλληλεπιδράσεις» δεν πληροί τις προϋποθέσεις ώστε να παίζει το ρόλο αυτής της επίδρασης. Εξάλλου, η υπόθεση ότι πρόκειται για ένα άλλο, άγνωστο είδος αλληλεπίδρασης προσκρούει σε δυσκολίες ως προς τα χαρακτηριστικά που πρέπει να πληροί οποιαδήποτε υποψήφια αλληλεπίδραση (π.χ. να μειώνεται με την απόσταση ή να εξαρτάται από το «μέγεθος» της πηγής). Διατυπώνεται επίσης το επιχείρημα ότι η αστρολογία χρησιμοποιεί τον όρο «επίδραση» με την μεσαιωνική έννοια της [συμπαθητικής μαγείας» και όχι με την αυστηρή έννοια που έχει ο όρος στη φυσική, στην οποία περίπτωση έχουμε απλώς εννοιολογικό σφάλμα. Οι αστρολόγοι ωστόσο εδώ επικαλούνται πειράματα της φυσικής, όπως το κβαντικό πείραμα των ηλεκτρονίων, τα οποία αποδεικνύουν ότι υπάρχουν και φυσικές επιδράσεις που δεν ακολουθούν τον κανόνα της απόστασης όπως αναφέρεται στην κλασσική νευτώνια φυσική.

Διάβασε ακόμη για τις μυστικιστικές τοπογραφικές συμμετρίες των αρχαίων Ελλήνων

src, wikipedia.org, Μerriam-webster.com,

Αν σας άρεσε πατήστε Like: